Follow @SStamellos

26 Οκτ 2011

Η Διαχείριση Ελαιοπυρήνα στη Ρόδο

Πιο αυστηρή φέτος η διαδικασία διάθεσης ελαιοπυρήνα

Αποφασισμένος δηλώνει ο Αντιπερειφερειάρχης κ. Σ. Παμπάκας να θέσει τέλος στην ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη διάθεση ελαιοπυρήνα στο περιβάλλον. Η τακτική αυτή που ακολουθείται από ορισμένους ελαιοτριβείς του νησιού έχει καταγραφεί από τα Οικολογικά – Ροδιακά πριν από μερικούς μήνες και δείχνει την ασυδοσία ορισμένων από αυτούς. Ο ελαιοπυρήνας, που είναι ένα από τα δύο κυριότερα απόβλητα των ελαιουργείων, θα πρέπει να διατίθεται στο πυρηνελαιουργείο για την περαιτέρω διαχείρισή του.

Τα απόβλητα των ελαιοτριβείων
Οι δύο κυριότεροι τύποι αποβλήτων από την επεξεργασία του ελαιόκαρπου και την εξαγωγή του ελαιολάδου είναι τα υγρά απόβλητα, που συνηθίζουμε να ονομάζουμε κατσίγαρο, και τα στερεά απόβλητα, δηλαδή ο ελαιοπυρήνας. Ανάλογα με τη μέθοδο επεξεργασίας ελαιολάδου (παραδοσιακή, 3 φάσεων και 2 φάσεων) τα στερεά υπολείμματα κυμαίνονται από 330 έως 800 κιλά ανά τόνο καρπού ενώ τα υγρά απόβλητα από 250 έως 600 λίτρα ανά τόνο καρπού. Τα υγρά απόβλητα είναι πιο επικίνδυνα και μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί ικανοποιητικός τρόπος διαχείρισης.

Στερεά Υπολείμματα
Μέθοδος Επεξεργασίας
Παραδοσιακή: 330 χιλιόγραμμα /τόνο καρπού
3 Φάσεων: 500 χιλιόγραμμα /τόνο καρπού
2 Φάσεων: 800 χιλιόγραμμα /τόνο καρπού

Υγρά Απόβλητα
Μέθοδος Επεξεργασίας
Παραδοσιακή: 600 λίτρα/τόνος καρπού
2 Φάσεων: 1200 λίτρα/τόνος καρπού
3 Φάσεων: 250 λίτρα/τόνος καρπού

Ο υγρός ελαιοπυρήνας
Το υψηλό οργανικό και ανόργανο φορτίο του πυρήνα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο όταν αυτός απορρίπτεται στη φύση

Ο ελαιοπυρήνας είναι ένα μίγμα πυρηνελαίου (~5%), πυρηνοξύλου (~45%) και νερού (~50%). Το απόβλητο υγρού ελαιοπυρήνα από την επεξεργασία του ελαιόκαρπου περιέχει υψηλό οργανικό και ανόργανο περιεχόμενο, το οποίο είναι δύσκολο στη διαχείρισή του και μπορεί να δημιουργήσει σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα. Η απόρριψη των αποβλήτων στο περιβάλλον ή η διάθεση τους στο έδαφος χωρίς προηγούμενη επεξεργασία δημιουργεί κινδύνους μόλυνσης του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα.
Επομένως η επεξεργασία του απόβλητου αυτού είναι τελείως απαραίτητη. Οι κυριότερες μέθοδοι επεξεργασίας που μπορούν να εφαρμοστούν διακρίνονται κυρίως σε:
• Βιολογικές (κομποστοποίηση, ζύμωση / χώνευση) και
• Θερμικές.

Σε χώρες με μεγάλη παραγωγή ελαιόλαδου, όπως η Ισπανία, η ευρύτερα χρησιμοποιούμενη μέθοδος επεξεργασίας της υγρής ελαιοπυρήνας από τα ελαιοτριβεία είναι η ξήρανσή της και μετέπειτα καύση της ξηραμένης πυρήνας.
Σε ειδικές μονάδες ξήρανσης γίνεται και απόσταξη πυρηνελαίου. Αυτή είναι μια διεργασία όμοια με την παραγωγή των περισσότερων σπορελαίων, που απαιτεί μεγάλη προσοχή και τέχνη. Χρησιμοποιείται το καθαρό εξάνιο (C6H14), το οποίο στην κυριολεξία “ξεπλένει” το λάδι μέσα από τον ελαιοπυρήνα. Το μίγμα λαδιού – εξανίου προωθείται έπειτα σε ειδικές δεξαμενές απόσταξης, όπου τα δύο συστατικά διαχωρίζονται τελείως. Μετά από αυτό το στάδιο το πυρηνέλαιο είναι έτοιμο προς αποθήκευση.

Το ξηρό υπόλειμμα της πυρήνας είναι το πυρηνόξυλο, το οποίο χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη με θερμαντική ικανότητα ίση περίπου προς το ένα τρίτο αυτής του πετρελαίου θέρμανσης. Η καύσιμη αυτή ύλη χρησιμοποιείται είτε από το εργοστάσιο ξήρανσης για τις δικές του ενεργειακές ανάγκες είτε διατίθεται για καύση σε άλλες μονάδες (ασβεστοκάμινα κλπ).

Πιο αυστηρός φέτος ο έλεγχος της διάθεσης του ελαιοπυρήνα στη Ρόδο
Σε αφιέρωμα που είχαμε κάνει πέρσι (17 Φεβρουαρίου 2011) για τα περιβαλλοντικά προβλήματα του πρώην Δήμου Αρχαγγέλου, είχαμε αναφέρει ότι συγκεκριμένος ελαιοτριβέας πετούσε μεγάλες ποσότητες πυρήνα στο περιβάλλον με προφανείς κινδύνους. Μάλιστα από κάποιο σημείο διάθεσης τα απόβλητα μπορούσαν να καταλήξουν στη θάλασσα.
Η κατάσταση που περιγράψαμε πριν από μερικούς μήνες δεν πρέπει να επαναληφθεί φέτος. Σε συνάντηση που είχαμε με τον αντιπερειφερειάρχη κ. Σωτήρη Παμπάκα μας δόθηκε η διαβεβαίωση ότι φέτος θα γίνουν όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι για τη διάθεση του ελαιοπυρήνα και εάν χρειαστεί θα επιβληθούν οι απαραίτητες ποινές.

Ακολούθως επισκεφτήκαμε το μοναδικό πυρηνελαιουργείο που λειτουργεί στη Ρόδο για να δείξουμε ακριβώς ότι η διαχείριση του ελαιοπυρήνα τουλάχιστον πρέπει να γίνεται σωστά ώστε να μειωθούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα από τη επεξεργασία του ελαιοκάρπου. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι πραγματικά υπάρχει μια σύγχρονη μονάδα στο νησί μας που αυτή τη στιγμή παράγει 500 τόνους πυρηνέλαιου, άρα διαχειρίζεται περίπου 10.000 τόνους ελαιοπυρήνα, και μπορεί να παράγει πολύ περισσότερο. Το πυρηνόξυλο που απομένει το χρησιμοποιεί η ίδια η μονάδα για καύσιμη ύλη αντί πετρελαίου αλλά τη μεγαλύτερη ποσότητα τη διαθέτει σε ασβεστοκάμινο.
Συνεπώς είναι απαράδεκτη η απόρριψη αυτού του είδους των αποβλήτων στο περιβάλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: